Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

1η ΛΑΜΠΑΔΗΦΟΡΙΑ ΑΙΔΗΨΟΥ






Το απόγευμα του Σαββάτου 24 Μαρτίου 2018 και ώρα 19:00 οι ρομαντικοί εθελοντές σας προσκαλούν να αναβιώσουμε την λαμπαδηφορία.

Πρόκειται για ένα έθιμο που πηγάζει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και συνδυάζει την ανάσταση του Χριστού με την ανάσταση του γένους, παραλληλίζοντας το άγιο φως με το φως της ελευθερίας.
Φωτίζουμε με δάδες στα χέρια το μήνυμα της αναστάσεως του έθνους .

Διαδρομή ΑΙΔΗΨΟΥ

Εκκίνηση 19 00 από την πλατεία του χωριού και ακολουθούμε την διαδρομή του επιταφίου

Τερματισμός πλατεία του χωριού για το κλείσιμο του εθίμου

Διαδρομή Λ.ΑΙΔΗΨΟΥ

Εκκίνηση 19 00 από το δημοτικό σχολείο, πλατάνια, Ερμού, Δροσίνη, 28 Οκτωβρίου

Τερματισμός Δημοτικό σχολείο




Μικρά 
«μυστικά» για την εθνική μας επέτειο
.
Διπλή γιορτή που ενώνει όλους τους Ελληνες και τονώνει το αίσθημα του πατριωτισμού και της πίστης
Η 25η Μαρτίου είναι μια γιορτή που ενώνει όλους τους Ελληνες και τονώνει το αίσθημα πατριωτισμού και της πίστης τους. Ο διττός της χαρακτήρας την καθιστά ως τη μεγαλύτερη γιορτή του έθνους μας και ως μια από τις σημαντικότερες για την Ορθοδοξία, γι’ αυτό και γιορτάζεται με επισημότητα και κατάνυξη μέσα από πλήθος εκδηλώσεων, στρατιωτικών και μαθητικών παρελάσεων σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στην ομογένεια.

Τι πραγματικά, λοιπόν, γιορτάζουμε; Κατ’ αρχάς, η ημέρα αυτή είναι ιερή, καθώς σημαίνει για τους χριστιανούς η αναγγελία της ενανθρώπισης του Θεού και η διαβεβαίωση για την απολύτρωσή τους από τα δεινά της πλάνης, του σκότους και της κατάπτωσης, αφού εκείνη την ημέρα ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανακοίνωσε στην Παναγία (Μαρία την Παρθένο) ότι είναι ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες και έχει επιλεγεί ως η μητέρα του Ιησού Χριστού, παραδίδοντάς της τον κρίνο της καρποφορίας.

Αυτή την ευλογημένη ημέρα, όμως, χιλιάδες χρόνια μετά την αναγγελία της γέννησης του Υιού του Θεού, επέλεξε και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός το 1821 για να ευλογήσει στη Μονή της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα το λάβαρο της ελληνικής επανάστασης. Επειτα από 400 χρόνια οθωμανικής σκλαβιάς, οι σποραδικές αντιδράσεις των Ελλήνων οργανώθηκαν σε ένα ενιαίο κίνημα αντίστασης στο οποίο συμμετείχαν όλες οι κοινωνικές τάξεις.

Οι οπλαρχηγοί, τα μέλη της Φιλικής Εταιρείας και οι προεστοί προσκύνησαν την ελληνική σημαία δίνοντας όρκο να πολεμήσουν ως την ελευθερία ή τον θάνατο. Αυτό, άλλωστε, είναι και το σύνθημα που συμβολίζει η σημαία μας. Οι εννέα γραμμές -πέντε γαλάζιες για τη θάλασσα και τέσσερις άσπρες για τα αφρισμένα κύματα-, είναι οι εννέα συλλαβές της φράσης που άλλαξε την Ελληνική Ιστορία (ελευθερία ή θάνατος), ενώ ο λευκός της σταυρός σημαίνει την αφοσίωση των Ελλήνων στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη, καθώς και τη συμβολή της Εκκλησίας στον σχηματισμό του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Επίσης, εκτός από τις παρελάσεις και τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται ανά τη χώρα, κυρίως στα ελληνικά νησιά, όπου υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στην Ευαγγελίστρια έχει ξεχωριστή γιορτή στις 25 Μαρτίου και συνήθως με αρτοκλασία. Την ημέρα αυτή η Εκκλησία επιτρέπει στους πιστούς να φάνε ψάρι, ανεξάρτητα αν συμπέσει με τη νηστεία του Πάσχα ή ακόμη και με τη Μεγάλη Εβδομάδα, και έτσι, ο μπακαλιάρος σκορδαλιά έχει γίνει το… εθνικό μας φαγητό. Στους Επτανήσιους δε, το τραπέζι κοσμούν το κορφιάτικο στακοφίσι ή κοφίσι μπιάνκο και η κεφαλλονίτικη αλιάδα.

Η λαμπαδηφορία

Υπάρχουν, όμως, κάποιοι τόποι που είχαν ή και διατηρούν ως τις μέρες μας παραδόσεις ειδικά για την 25η Μαρτίου. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια αναβιώνουν τα έθιμα «εωθινό» και «λαμπαδηφορία» . Το εωθινό σημαίνει το εορταστικό ξύπνημα του νησιού και γινόταν ανήμερα της 25ης Μαρτίου στις 5 η ώρα το πρωί με τη συμμετοχή των μαθητών της ΣΤ΄ τάξης του τότε δημοτικού σχολείου. Ψέλνονταν τα ίδια εμβατήρια με αυτά του εθίμου της λαμπαδηφορίας («Ολη δόξα όλη χάρη» και «Της δόξας λάμπει γαλανό το φως στη χώρα»), καθώς και ύμνοι της Εκκλησίας προς τιμήν της απελευθέρωσης του γένους.

Η λαμπαδηφορία, από την άλλη, γινόταν το βράδυ στις 8 η ώρα ανήμερα της 25ης, όπου μαθητές και ενήλικες ξεχύνονταν στους δρόμους με λαμπάδες και κεριά, ψάλλοντας τα δύο εμβατήρια («Ολη δόξα όλη χάρη» και «Της δόξας λάμπει γαλανό το φως στη χώρα»). Πρόκειται για ένα έθιμο που πηγάζει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και συνδυάζει την ανάσταση του Χριστού με την ανάσταση του γένους, παραλληλίζοντας το άγιο φως με το φως της ελευθερίας.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου